به گزارش خبرنگار رویداد فرهنگی، مجله بخارا با همکاری انتشارات گاندی و نشر میرماه بعدازظهر سه‌شنبه 17 اسفندماه مراسمی را برای تجلیل از خدمات علمی دکتر مسلم بهادری در طول چندین دهه گذشته برپا کرد.

 در این مراسم شخصیت های علمی برجسته ای درخصوص آثار و زندگی علمی استاد بهادری به ایراد سخنرانی پرداختند.

 دکتر ایرج فاضل همکار و دوست استاد بهادری در این مراسم بیان کرد: یکی از افتخارات دوران دانشجویی ما این بود که علاوه بر طب و آسیب شناسی از استادان خود دخالت در امور و انگیزه داشتن را یاد می گرفتیم.

وی ادامه داد: از آنجا که در نوبت های عصر بصورت فوق العاده در آزمایشگاه آسیب شناسی دانشگاه کار می کردم شاید بیشتر از دانشجویان هم دوره ای خود توانستم از محضر استاد بهادری فیض برم.

 فاضل با اشاره به راه اندازی فرهنگستان علوم پزشکی اظهار داشت: بعد از گرفتن تخصص و پایه گذاری فرهنگستان علوم پزشکی از دکتر بهادری خواستیم که بطور پیوسته در این فرهنگستان ما را همراهی کنند لذا یکی از افتخارات ماندگار من، این بود که در خدمت استاد بودم و هنوز هم بهترین راهنمایی ها را از ایشان دریافت می کنم.

 احمد جلیلی همکار و شاگرد دیگر استاد نیز در این مراسم عنوان کرد: در آن روزها دانشجویان شاهد جوان بلند قامت و فعالی بودند که همواره تمام بخش های دانشگاه را طی می کرد از همان ابتدا در دل دانشجویان و هر فرد دیگری جای گرفته بود، دکتر بهادری به همراه همسرشان دکتر پیشوا زوجی بودند که ارتباطات بسیار خوب و مهربانانه ای را با تمام دانشجویان برقرار می کردند به گونه ای که حتی شاگردانشان اجازه داشتند ایشان را با نام کوچک صدا زنند.

 وی دکتر بهادری را حافظه پزشکی خود و جامعه دانست و اظهار داشت: استاد در تمام مراحل زندگی خود در همه صحنه های پزشکی کشور فعال بودند و هستند و با وجود سن و سال زیاد همچنان در فرهنگستان علوم پزشکی، هیات تحریریه مجلات محتلف و غیره کار می کنند و حتی در حال فعال کردن سازمان حمایت سالمندی نیز هستند.

 دکتر منصور گتمیری دوست و همکار استاد بهادری عنوان کرد: هرچند بزرگانی مثل بهادری نیاز به تقدیر ندارند اما چنین جلساتی تکامل و تحل ناملایمات را به ما می آموزد.

 وی دکتر بهادری را دانشمند خدوم و پزشکی مردم خواند که بیش از 60 سال در حوزه سلامت خدمت رسان و محقق عرصه آسیب شناسی بوده است.

 دکتر محمدحسین عزیزی همکار و دوست دکتر مسلم بهادری با بیان اینکه بهادری آموزگاری بزرگ و الهام بخش است، با اشاره به پشتکار، عاشق مطالعه بودن، مهربانی، فروتنی، خستگی ناپذیری و جهان دیده بودن بهادری اظهار داشت: استاد بهادری در طول سالهای خدمات خود، شاهد فراز و فرودهای فراوان بودند و در گسترش پزشکی نوین بسیار خوش درخشیده اند که خوشبختانه تمام این خاطرات ارزشمند را به قلم خود نگاشته اند و امیدواریم به زودی چاپ شوند.

 وی افزود: دکتر بهادری بیش از 6 دهه در مطبوعات پزشکی ایران و پراکندن بذر دانش نقش چشمگیری داشته است و حدود هزار بیمار مستقیم و غیرمستقیم از خدمات ایشان بهره گرفتند.

 در ادامه مریم زاهدی همکاردیگر استاد بهادری با اشاره به تاسیس دفتر ارتباط با دانش آموختگان دانشگاه به پیشنهاد استاد بیان کرد: این دفتر بهانه ای برای آشنایی من با استاد بهادری شد و این دفتر اکنون بعد از گذشت 11 سال اکنون کارنامه درخشانی را دارد.

 وی افزود: هرچند که دوره درسی را با استاد نگذراندم اما در عوض 11 سال از عمر خود را در کنار ایشان بودم و مهربانی، تحمل سختی و تلاش برای ارتقای دانش را از دکتر بهادری آموختم.

 در پایان مراسم دکتر مسلم بهادری برای ایراد سخنرانی به جایگاه آمد و با تشکر از تمامی دوستان و همکاران خود، به ویژه برنامه شب های بخارا و علی دهباشی، به توضیح بخشی از شرح حال زندگی خود پرداخت و آن را جرقه و نکته مثبتی برای جوانان بیان کرد.

 وی در این شرح حال بیان کرد: سال 1305 در ده زنگ شاه محله واقع در دهستان گلیجان، شهرستان تنکابن استان مازندران متولد شدم بعد از یک دوران پر از فراز و نشیب زندگی فردی و وضعیت جامعه در آن زمان در نهایت سال 1327 با شرکت در کنکور دانشکده پزشکی، داروسازی و دندانپزشکی (یک کنکور مشترک) از بین 4 هزار شرکت کننده رتبه 20 را کسب کردم و به دانشکده پزشکی راه یافتم.

 بهادری از راه پر و پیچ و خم علم آموزی در داخل و خارج از کشور و فعالیت های خود گفت و ادامه داد: در سال 1340 با دکتر پیشوا که برای درس و آموزش مستقیما با من در ارتباط بودند آشنا شدم و ازدواج کردم، ایشان 10سال رییس آزمایشگاه آسیب شناسی بیمارستان فارابی و همچنین 10سال مستقیما مسئول آموزش این عرصه در دانشگاه بودند.

وی ماحصل زندگی خود را دو دختر و یک پسر اعلام کرد و با اشاره به اقدامات مهم سالهای زندگی خود گفت: راه اندازی آزمایشگاه آسیب شناسی در بیمارستان های سینا، امیراعلم، رازی و امام خمینی (ره)، نقش فعال در مسائل پزشکی پاتولوژی بین المللی، خدمت در توسعه کتاب های درسی، گسترش دانشکده های پزشکی (که تا 1352 تنها 7 دانشکده پزشکی در کشور وجود داشت)، انجام بخشی از خدمات مهم بیمارستان مسیح دانشوری بعنوان بهترین بیمارستان تحقیقاتی کشور (یکی از کلاسهای ان بیمارستان به نام استاد بهادری است) و راه اندازی مدرسه، حمام و مسجد در ده خود را از جمله فعالیتهای موثر و کاربردی خود دانست.